من به عنوان پدر سه دختر با استعداد، از طرفداران جدی آموزش زنان و به ویژه زنانی هستم که در اقتصاد ملی مشارکت دارند. در این زمینه، من به شدت نگران هستم که بیشتر زنان کشورم نمی توانند از اینترنت، آن نیروی عظیمی که می تواند زندگی زنان را متحول کند، استفاده کنند. یک نظرسنجی که توسط سازمان GSMA انجام شده و نشان داد که 46٪ از زنان صاحب تلفن همراه در پاکستان گزارش می دهند که حتی یک تلفن همراهی که توسط آن بشود دسترسی به اطلاعات ساده و مفیدی پیدا کرد، به دست ندارند. در حالیکه بدون محدودیت های مکانی، زنان پاکستانی اکنون می توانند خود را در هر موضوعی، از حقوق بهداشتی و قانونی گرفته تا فعالیت های دانشگاهی، آموزش دهند. دوره های آنلاین و منابع آموزشی درهایی را به روی زنان باز کرده است تا مهارت های خود را افزایش دهند و تحصیلات بیشتر را بدون توجه به محدودیت های جغرافیایی و سایر محدودیت ها، دنبال کنند. همچنین کسب و کارهای آنلاین و فرصت های شغلی آزاد زنان را قادر می سازد تا از خانه کار کنند و بر موانع سنتی غلبه کنند. اینترنت استقلال اقتصادی را تسریع کرده است و به زنان این امکان را می‌دهد تا از مهارت ها و استعدادهای خود برای ایجاد سرمایه گذاری های موفق استفاده کنند. این ارتباط فراتر از روابط شخصی به شبکه های حرفه ای گسترش می یابد و فرصت هایی را برای مربیگری و پیشرفت شغلی ایجاد می کند. منابع آنلاین اطلاعاتی در مورد مراقبت های بهداشتی، حقوق باروری و سلامت روان ارائه می دهند. همچنین اینترنت صداها را تقویت می کند و به فعالان این امکان را می‌دهد تا به مخاطبان گسترده تری دست یابند، آگاهی را افزایش دهند و از تغییر حمایت کنند. خدمات مالی دیجیتال و بانکداری موبایلی زنان را قادر می سازد تا کنترل امور مالی خود را در دست بگیرند. استقلال مالی به استقلال و توانمندی بیشتر کمک می کند.
چالش ها: آنجائیکه اینترنت تغییرات مثبت قابل توجهی را برای زنان به ارمغان می آورد، باید پذیرفت که اینترنت نیمی از ملت را عقب نگه می دارد. با توجه به اینکه تعداد زیادی از زنان در مناطق روستایی یا شهری کم درآمد دسترسی برابر به منابع آنلاین ندارند. بنابراین شکاف جنسیتی دیجیتالی همچنان ادامه دارد. براساس گزارش اداره مخابرات پاکستان (PTA، از اشتراک 122.9 میلیونی باند تلفن همراه تا ژوئن 2023 میلادی تنها 29.8 میلیون متعلق به زنان بوده است. براساس گزارش شکاف جنسیتی موبایل(GSMA) در سال 2023 میلادی پاکستان بیشترین شکاف را در مالکیت تلفن همراه در جنوب آسیا دارد، جایی که احتمال دارد کمتر از 35 درصد زنان یک دستگاه تلفن همراه را داشته باشند.
داشتن فقط گوشی برای زن، اولین چالش است. مرد سرپرست خانواده هر بهانه ای را در دنیا پیدا می کند تا اجازه ندهد خواهر، همسر یا دخترش گوشی (موبایل) را داشته باشد. رایج ترین بهانه این است که "زنان وقت خود را تلف می کند". اگر زن اجازه داشته باشد که یک تلفن داشته باشد، به احتمال زیاد، نمی تواند به مغازه برود و خودش را از با نشان انگشت دیجیتالی (biometrically) تأیید کند تا سیم کارت خودش را بگیرد. گاهی اوقات، زن شناسنامه (CNIC) ندارد یا خدمتکار خانه ما به دلیل نداشتن گواهی تاریخ تولد نمی تواند از اداره ثبت احوال ملی پاکستان (NADRA) شناسنامه بگیرد. یا اینکه اداره ثبت احوال ملی پاکستان به او اجازه می دهد که والدینش را همراه بیاورد تا از او اطمینان حاصل کند، ولی والدین خیلی دور زندگی می کنند یا سلامتی آن ها به آن ها اجازه سفر نمی دهد. بنابراین، اشتراک تلفنی بسیاری از زنان به نام پدر، برادران یا همسرشان است. در مرحله بعدی، اشتراک و استفاده از خود اینترنت است. در کشورهای در حال توسعه، گوشی های هوشمند بیشترین استفاده را برای دسترسی به اینترنت دارند، اما با توجه به هزینه آن ها، گوشی های هوشمند مانعی برای ورود به دنیای اینترنت هستند. برخی از زنان حتی بر چالش مقرون به صرفه بودن غلبه می کنند و موفق می شوند تلفن های هوشمند را با اشتراک داده در دست بگیرند. خوشبختانه تعرفه اینترنت موبایل در پاکستان جزو پایین ترین تعرفه های جهان است. برای اکثر زنان پاکستانی، اولین استفاده از اینترنت همیشه برای ارتباطات خانوادگی است. پس از این دست چالش ها، چالش کمبود مهارت های دیجیتالی نیز ظاهر می شود. در کنار آن، هنوز هم زنان پاکستانی با آزار و اذیت آنلاین مقابله می کنند و این چالش را به طور نا متناسبی از سوی مردان دارند.
تلاش های مثبت: اخیرا، GSMA گزارش داده است که پاکستان یکی از کشورهایی است که بر خلاف هند و بنگلادش، شکاف جنسیتی در استفاده از اینترنت تلفن همراه، در حال کاهش است. تلاش های زیادی از چندین سازمان های غیر دولتی در پشت این امر است. یکی از تلاش های مهم، "ابتکار گنجاندن جنسیت دیجیتال" از سوی اداره مخابرات پاکستان (PTA) است که توسط یک کمیته اداره می شود. این ابتکار بر پنج حوزه حیاتی همسو با ملاحظات سیاست GSMA، از جمله: به مقرون به صرفه بودن، دانش، مهارت های دیجیتالی، ایمنی و امنیتی بودن، دسترسی و ارتباط، متمرکز است. ابتکارات کوچکتر در طرح کلی شامل بهبود مقرون به صرفه بودن، افزایش سواد دیجیتالی، تضمین ایمنی آنلاین، ارتقای دسترسی و توسعه محتوای محلی مرتبط است. این همکاری ها در کنفرانس جهانی موبایل در بارسلون راه اندازی شد. اداره مخابرات پاکستان در تلاش های خود بازیگران صنعت موبایل را متعهد می کند تا آن ها بسته های تعرفه ای ویژه برای پروژه های جنسیتی، تلفن های ارزان قیمت با برنامه های کاربر پسند داخلی، مخصوص زنان وغیره متعهد شوند. اپراتورهای تلفن همراه همچنین تلاش می کنند تا به کاربران زن در زمینه مهارت های دیجیتالی پایه، کار آفرینی، سلامت، تولید محتوا و گنجاندن امور مالی، آموزش دهند. اداره مخابرات پاکستان می توانست خود را به نقش یک تنظیم کننده بخش معمولی محدود کند، اما اینکه تصمیم گرفت بیش از این کار را انجام دهد، قابل ستایش است. دیگران نیز باید از این الگو وی پیروی کنند.
منبع:
خبرگزاری "پرو پاکستانی" مورخ 18 اسفند ماه 1402
https://propakistani.pk/2024/03/08/internet-and-women-in-pakistan/
تحلیلگران معتقدند: قطع نظر از سایر مشکلات زنان پاکستانی در راه استفاده اینترنت و تلفن همراه، مشکل بزرگ تهاجم فرهنگی غربی در سایت های دیجیتالی است. مردم مسلمان پاکستان می ترسند که این محتوی قابل اعتراض زنان پاکستانی را به سوی بی بند و باری می کشانند. سازمان های غیردولتی که دنبال تهاجم فرهنگی غرب هستند، اینترنت را برای پیشرفت علمی و حرفه ای زنان پاکستان ضروری نمی دانند، بلکه برای اهداف دشمنان اسلام، ضروری می دانند. همچنین اداره مخابرات پاکستان که مسئولیت کنترل سایت ها و حذف این محتوای قابل اعتراض را به عهده دارد، تحت فشار دولت ها است و برخی از دولت ها این محتوا را کنترل می کنند، ولی برخی دیگر که برده کشورهای غربی هستند آن را کنترل نمی کنند، لذا اگر یکبار زنان آزاد شدند، دیگر کنترل بر آن ها ممکن نخواهد بود.
نظر شما